Encyklopedia Dla Dzieci: Polska Moja Ojczyzna część 1

Pierwszą pozycją z moich zbiorów, którą opiszę będzie sławna w czasach PRL-u encyklopedia dla dzieci. Mój egzemplarz, niestety dotknięty już  "spróchniałym zębem czasu", został wydany w 1979 roku, kiedy jeszcze nie było mnie na świecie. Przypuszczam, że rodzice zakupili go dla mojej starszej siostry, w każdym razie w domu była od zawsze. Encyklopedia robiła furorę wśród dzieci mieszkających po sąsiedzku, które chętnie zaglądały do nas, by skorzystać z tej osobliwej "skarbnicy wiedzy". W tej chwili encyklopedią fascynuje się mój kot Kubuś, który z wielką ochotą ją podgryza i drapie:-)
Dla mnie osobiście najbardziej pasjonujące w encyklopedii były ilustracje i zdjęcia - po prostu kwintesencja komunizmu :-). Z resztą jako dziecko nie bardzo interesowałam się długimi opisami. Po latach, a i owszem przeczytałam parę, niektóre bawią do łez.

Okładka patchworkowa z rysunków dzieci, oczywiście z patriotycznymi symbolami: Święto 1 -go Maja, dziewczynka z flagą, a także nieodzowni w czasach komunizmu górnicy (pewnie na Święto Barbórki) :-)

pierwsze strony:

A jak architektura, jako dziecko najbardziej fascynował mnie "Falowiec" w Gdańsku, teraz zdecydowanie willa "Pod Jedlami", która nadal jest tak samo piękna. W prawym górnym rogu znajdują się łapki Kubusia :-)





B jak Bałtyk...Zwróćcie uwagę na pomnik "Zaślubin Polski z Morzem. Kiedy ostatni raz byłam w Kołobrzegu parę lat temu to pomnik niewiele zmienił się od czasów komunistycznych :-) Ciekawe jak wygląda teraz.





Zapomniane już dziś, a jakże popularne w czasach socjalizmu czyny społeczne. Biedni obywatele, nawet w niedzielę nie dane było im odpocząć :-(

 












Zawsze bardzo mi się podobał rysunek tej dziewczynki :-)

Godło z orłem bez korony :-(

Coś  na czasie i w sam raz dla mojego Taty :-)

 












Handel, a u dołu dobrze zaopatrzony sklep spożywczy, chyba jakiś flagowy sklep PRL-u..

 












Elitarna jednostka czasów PRL-u. Ja nigdy nie należałam i nie żałuję :-)

A te zdjęcia odkryłam całkiem niedawno. Trudno sobie dziś wyobrazić pracę na takich kompach :-)

 












Komunikacja miejska niby w PRL-u, a niektóre egzemplarze można było do niedawna spotkać na naszych ulicach :-)

 












Pamiętam taką "siłkę" u siebie w podstawówce, urządzono ją w latach 90-tych i była wielką dumą naszych wf-istów ;-)

 










Zawsze ciekawiły mnie tematy leśne, zostało mi do dzisiaj :-)

Fenomen pięcioraczków...ciekawe co dziś porabiają....

 








Milicja Obywatelska chyba nigdy nie cieszyła się sympatią społeczeństwa. Pamiętam jak w szkole zawsze uczono nas, że ze wszystkim możemy zwrócić się do pana milicjanta, zupełnie  jak w kawałku Dezertera: "Spytaj milicjanta, on Ci prawdę powie, spytaj milicjanta - on Ci wskaże drogę"...

To tyle na dziś, ciąg dalszy nastąpi :-))